Ziekenhuiss dag 1

Hee hallo Nederland,

Hier another story! Ik zal jullie even wat vertellen over onze eerste dag in het ziekenhuis.
Gister hadden wij onze eerste werkdag in het ziekenhuis, om half 8 moesten we we beginnen. En wij hollanders waren daar natuurlijk ook om half 8. Om kwart over 8 werden wij ontvangen door een arts assistent. En hebben wij een rondleiding gekregen in het ziekenhuis. Er is een male ward, female ward en nog een afdeling met moeders met kinderen. Die is overigens druk bezet en omdat er te weinig bedden zijn liggen er heel wat kinderen op de grond.
Ook de operatiekamer en de kamer waar de bavalingen plaats vinden hebben wij onder de loep genomen, en ook dit was weer heel verbazingwekkend. De aperatuur wordt ter plaatste gesteriliseerd maar niet steriel bewaard.

Als eerste mochten we mee om te kijken hoe de lijst van bezoekende patiënten van die dag werd opgezet.

Aan deze volgorde kwam al snel een einde toen er een doodzieke vrouw met heel veel pijn binnen kwam druipen. Zij werd wel meteen onderzocht terwijl ze als 32e op de lijst stond, dit viel ons wel mee, ook een beetje omdat Eva en ik zeiden deze vrouw is erg ziek. Er werd direct een infuus aangelegd en ze werd behandeld met pijnstillers en antibiotica, niet omdat ze precies wisten wat deze vrouw mankeerde maar uit voorzorg.

Later heb ik meegekeken met de wondzorg en geholpen met het aangeven van verbanden en eusol. Deze overigens niet schone wondbehandeling was toch weer erg indrukwekkend om te zien. Eva was aan het helpen met het meten van de bloeddruk en de pols.

Later op de dag kwamen er wat mensen aandruipen die een injectie I.V. kregen (voor de niet verplegende onder ons) dit is direct in de aderen. Waarbij zo'n antibiotia of pijnstillers onopgelost dus onverdund direct in de aderen wordt gespoten. Dit kan zeer gevoelig zijn. Dit werd dan ook wel verteld van tevoren. Ook de intramusculaire injecties (in de spier) werd met een lolletje en een grapje gedaan, degene die het injecteerde zei lachend ik vind het leuk om mensen pijn te doen.

De collega''s zijn overigens wel zeer belangstellend en gezellig.

We kregen er al aardig een handje in om te helpen met het aansluiten van de infusen en het aanhangen van de antibiotica.

Later op de dag dachten we dat er iemand ging bevallen en mochten we meekijken. Aan de beuk te zien was zij niet zwanger maar deze vrouw verloor bloed en vocht van onderen. We wachten geduldig af op wat we te zien kregen..
De dokter heeft een eendebek bij de vrouw naar binnen gebracht en zijn hand ook. Hier kwamen allemaal stukjes weefsel uit.. Er werd wat in het dagbanlis (de lokale taal) tegen de vrouw gezegd die in diepe tranen was. Ze had erg veel pijn.

Later heeft de dokter ons verteld dat zij een grote tumor in haar vagina heeft zitten. De vrouw werd naar een ander ziekenhuis gestuurd omdat hier niet de juiste hulp voor haar was.

Al met al een enoverende en vermoeiende dag, maar echt ik ben echt onder de indruk hoe goed onze ziekenhuiszorg wel niet is.

Lieve mensen, ik voeg wat foto's bij om jullie te laten zien hoe mijn omgeving eruit ziet.

Overigens heb ik heel wat kleertjes aan mijn gezin gegeven en dit vonden ze erg leuk. De jongste van 2 draagt elke dag een shirtje van mij, een broekje wardeerd hij niet echt want die trekt hij gewoon weer uit.
En hij leert nu om te drinken uit mijn meegebrachte flesje, echt schattigg om te zien.

Het heeft vanacht echt 4 uur lang geregend, maar goed dat komt het plantenrijk en de oogst van mais weer ten goede.

Leuk dat ik weer even een bericht aan nederland kan sturen...!

Lieve groetjesss Lisa